ด่วน ศาลอุทธรณ์ พิพากษาแก้โทษ ให้จําคุก ลุงพล โดน 26 ปี คดี น้องชมพู่ ส่วน ป้าแต๋น พิพากษายกฟ้อง หลังเป็นคดีดังเมื่อปี 2563

เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ศาลจังหวัดมุกดาหาร นัดอ่านคําพิพากษาศาลอุทธรณ์ ภาค 4 คดีการเสียชีวิตของ น้องชมพู่ วัย 3 ขวบ ที่หายตัวไปจากบ้านพัก ภายในหมู่บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ก่อนพบเสียชีวิตวันที่ 11 พ.ค.2563

วันนี้ชี้ชะตา ลุงพล-ป้าแต๋น มาศาลตามนัดฟังคําพิพากษา คดีน้องชมพู่
หลังเมื่อวันที่ 20 ธ.ค.2566 ศาลจังหวัดมุกดาหาร มีคําพิพากษาจําคุก นายไชย์พล วิภา หรือลุงพล จําเลยที่ 1 มีความผิดฐานกระทําโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย (มาตรา 291)

และฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีโดยไม่มีเหตุอันสมควร (มาตรา 317 วรรคแรก) ลงโทษจําคุกกระทงละ 10 ปี รวม 20 ปี และชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ครอบครัวผู้ตาย ส่วน นางสมพร หลาบโพธิ์ หรือป้าแต๋น จําเลยที่ 2 พิพากษายกฟ้อง

ล่าสุด ศาลจังหวัดมุกดาหาร นัดอ่านคําพิพากษาศาลอุทธรณ์ ภาค 4 แก้โทษ จําคุก ลุงพล เป็นรวม 26 ปี ฐานเจตนาฆ่าโดยเล็งเห็นผล พรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีโดยไม่มีเหตุอันสมควร และอําพรางศพ ส่วน ป้าแต๋น พิพากษายืนยกฟ้อง

ทั้งนี้ สําหรับรายละเอียดการพพิพากษาคดีหมายเลขดําที่ อ 1013/2564 ระหว่างพนักงานอัยการจังหวัดมุกดาหาร โจทก์ นางสาวิตรี วงศ์ศรีชา โจทก์ร่วมที่ 1 นายอนามัย วงศ์ศรีชา โจทก์ร่วมที่ 2 กับนายไชยพล วิภา หรือลุงพล จําเลยที่ 1 และนางสาวสมพร หลาบโพธิ์ หรือป้าแต๋น จําเลยที่ 2

โดยมีโจทก์ร่วมทั้งสองยื่นคําร้องขอเรียกค่าสินไหมทดแทนทางแพ่ง

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม 2563 จําเลยที่ 1 พรากเด็กหญิงอรวรรณหรือชมพู วงศ์ศรีชา อายุ 3 ปีเศษ ซึ่งเป็นเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากโจทก์ร่วมทั้งสองมารดาและบิดาโดยปราศจากเหตุอันสมควร เมื่อระหว่างวันที่ 11 ถึง 13 พฤษภาคม 2563 จําเลยที่ 1 โดยเจตนาฆ่า นําเด็กหญิงอรวรรณซึ่งเป็นเด็กอายุยังไม่เกิน เก้าปีไปทอดทิ้ง ณ เขาภูเหล็กไฟ เพียงลําพังโดยไม่มีอาหารและน้ําดื่มเพื่อให้เด็กหญิงอรวรรณพ้นไปเสียจากตน

โดยประการที่ทําให้เด็กนั้นปราศจากผู้ดูแล เป็นเหตุให้เด็กหญิงอรวรรณถึงแก่ความตาย และเมื่อระหว่างวันที่ 13 ถึง 14 พฤษภาคม 2563 ภายหลังผู้ตายถึงแก่ความตายแล้ว ก่อนการชันสูตรพลิกศพเสร็จ จําเลยทั้งสองร่วมกันเคลื่อนย้าย ศพผู้ตายแล้วถอดเสื้อผ้าและกางเกงออกเพื่อให้เจ้าหน้าที่หรือผู้ที่พบศพเข้าใจว่า ผู้ตายถูกล่วงละเมิดทางเพศและถูกทําร้ายถึงแก่ความตาย ในประการที่น่าจะทําให้การชันสูตรพลิกศพผู้ตายหรือผลทางคดีเปลี่ยนแปลงไป

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จําเลยที่ 1 (ลุงพล) มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291, 317 วรรคแรก ฐานกระทํา โดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย จําคุก 10 ปี ฐานพรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากบิดามารดา โดยปราศจากเหตุอันสมควร จําคุก 10 ปี ข้อหาอื่นสําหรับจําเลยที่ 1 ให้ยก

และยกฟ้องโจทก์สําหรับจําเลยที่ 2 (ป้าแต๋น) กับให้ จําเลยที่ 1 ชําระค่าสินไหมทดแทนทางแพ่งให้แก่โจทก์ร่วมทั้งสอง

อนึ่ง คดีนี้อธิบดีผู้พิพากษาภาค 4 และผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดมุกดาหาร ตรวจสํานวนและทําความเห็นแย้งว่า พยานหลักฐานของโจทก์และโจทก์ร่วมทั้งสองมีข้อสงสัยตามสมควร ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จําเลยที่ 1 เห็นควรพิพากษายกฟ้อง จึงให้รวมไว้ในสํานวน ตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 11 (1)

คดีนี้อัยการโจทก์ โดยการพิจารณาของอัยการศาลสูงภาค4 ยื่นอุทธรณ์ขอให้ศาลอุทธรณ์ลงโทษจําเลยที่ 1 ตามคําฟ้องของโจทก์ส่วนนางสาวสมพรหรือแต๋น หลาบโพธิ์ จําเลยที่ 2 โจทก์ไม่ได้อุทธรณ์เนื่องจากเห็นพ้องตามคําพิพากษาศาลชั้นต้น

โดยวันนี้ศาลชั้นต้นอ่านคําพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4 พิจารณาแล้วเห็นว่า

1.ฐานพรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากมาดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล โดยปราศจากเหตุอันสมควร ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 317 ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน คงจําคุกจําเลยที่ 1 เป็นเวลา 10 ปี

2.ฐานฆ่าผู้อื่นตายโดยเจตนาและทอดทิ้งเด็กอายุยังไม่เกินเก้าปีไว้ ณ ที่ใด เพื่อให้เด็กนั้นพ้นไปเสียจากตน โดยประการที่ทําให้เด็กนั้นปราศจากผู้ดูแลเป็นเหตุให้ผู้ถูกทอดทิ้งถึงแก่ความตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 306 และ 308 ศาลอุทธรณ์เห็นว่าาจําเลยที่ 1 กระทําผิดตามฟ้องของโจทก์ พิพากษาแก้จากเดิมลงโทษจําคุก 10 ปี เป็นจําคุก 15 ปี

3.ฐานร่วมกันกระทําการใดๆ แก่ศพหรือสภาพแวดล้อมในบริเวณที่พบศพการชันสูตรพลิกศพเสร็จสิ้น ในประการที่น่าจะทําให้การชันสูตรพลิกศพหรือผลทางคดีเปลี่ยนแปลงไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 150 ทวิ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจําเลยที่ 1 กระทําผิดตามฟ้องของโจทก์ พิพากษาแก้จากเดิมยกฟ้อง เป็นลงโทษจําคุก 1 ปี รวมจําคุก 26 ปี ดังกล่าว

ขณะนี้พนักงานอัยการโจทก์อยู่ระหว่างดําเนินการขอคัดถ่ายคําพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4 จากศาล และได้ยื่นคําร้องขอคัดค้านการขอปล่อยตัวชั่วคราวในชั้นฎีกาของจําเลยที่ 1 แล้ว