"มาดามเดียร์"  เปิดใจทั้งน้ำตาไปไม่ถึงฝันหัวหน้า ปชป. มองประชาธิปัตย์อยู่บนทางแพร่ง ทางรอดเดียวคือต้องรื้อฟื้นอุดมการณ์  จ่อทบทวนตนเอง

วันที่ 9 ธ.ค. 66 ที่โรงแรมมิราเคิล แกรนด์ คอนเวนชั่น หลักสี่ กทม. ภายหลังทราบมติของที่ประชุม เรื่องการยกเว้นคุณสมบัติ ในการลงสมัครหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์  ซึ่งที่ประชุมมีมติ 139 เสียง จาก 261 เสียง ถือว่าน้อยกว่า 3 ใน 4  ที่ต้องมี 195 เสียง  ทำให้นางสาววทันยา บุนนาค  หมดสิทธิ์ลงสมัครหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์

โดยทันทีที่ทราบมติที่ประชุม นางสาว
วทันยา ให้สัมภาษณ์เปิดใจทั้งน้ำตา  กล่าวขอบคุณสมาชิกพรรคทุกคนที่รับรองชื่อของตน รวมถึงสมาชิกทั้ง 139 คน ที่สนับสนุนที่จะยกเว้นคุณสมบัติให้กับตนในการลงสมัครชิงหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์คนที่ 9 

สิ่งที่ตนตั้งใจมาลงรับสมัครหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ตั้งใจมาด้วยอุดมการณ์ และความหวังที่เชื่อมั่นและศรัทธาในพรรคประชาธิปัตย์ในวันที่พรรคพ่ายแพ้การเลือกตั้ง เหลือ สส. แค่ 25 คน ทำให้ทุกคนหวาดหวั่นว่าอนาคตของพรรคจะเป็นเช่นไร

วันนี้พรรคกำลังยืนอยู่บนทางแพร่ง 2 ทาง ว่าจะเข้าสู่อำนาจ เพื่อใช้ระบบอุปถัมภ์ที่วันหนึ่งเมื่อไม่มีจะให้ หรือให้สักเท่าไหร่ก็ไม่พอ ก็ทำได้แค่หวังว่าประชาชนจะให้โอกาสเราอีกครั้ง หรือการใช้อุดมการณ์จิตวิญญาณของพรรคประชาธิปัตย์ในการทำงานซื่อตรงกับประชาชน ยึดหลักถูกต้องให้กับประชาชน เป็นหนทางที่เราทำได้สำเร็จ ทำให้ได้รับแรงศรัทธาจากประชาชนมาตลอด 77 ปี

และตนเองแม้จะเพิ่งมาทำงานกับพรรค ก็ทบทวนว่าสิ่งที่พรรคเคยทำมาในอดีต และความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ไม่ได้เกิดขึ้นจาก จากปัญหาเรื่องโครงสร้างพรรค หรือปัญหาการทำงานภายในใดๆเลย แต่เพราะเราไม่สามารถสร้างอุดมการณ์สร้างจุดยืนทางการเมืองที่ชัดเจน เพื่อเป็นความหวังและทางเลือกให้กับประชาชน

ซึ่งวันที่ตนกลัวที่สุด คือวันที่ประชาธิปัตย์กำลังอยู่ยืนอยู่บน 2 ทางแพร่งนี้ ว่าประชาธิปัตย์จะกลับมาฟื้นฟูอุดมการณ์ได้สำเร็จ หรือประชาธิปัตย์ กำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว  ตนจึงขอเลือกตัดสินใจที่จะลงมือทำ ในสิ่งที่ตนเชื่อว่าเป็นทางรอดทางเดียวของพรรค คือการรท้อฟื้นจิตวิญญาณที่ยึดมั่นในอุดมการณ์และจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ ที่หัวหน้าพรรคทั้ง 8 คนได้ทำมาโดยตลอด ซึ่งนั่นคือทางรอดทางเดียวของพรรคประชาธิปัตย์

อย่างไรก็ตามตนไม่อยากตัดสินว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ เป็นเพราะระบบอุปถัมภ์หรือไม่ แต่ตนเชื่อมั่นว่าทางรอดทางเดียวของพรรคประชาธิปัตย์ คือการรื้อฟื้นอุดมการณ์เท่านั้น และตนหวังว่าการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้น และก็ได้แต่หวังว่าเพื่อนสมาชิกทุกคนจะเห็นเช่นเดียวกัน แต่วันนี้สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้เห็นแล้วว่า สิ่งที่เราหวังว่าประชาชนจะกลับมาศรัทธาพรรคประชาธิปัตย์อีกครั้ง วันนี้แสงแห่งความหวัง แสงแห่งการเปลี่ยนแปลง มันไม่เกิดขึ้นแล้ว เราจะหวังแสงแห่งศรัทธาจากประชาชนกลับคืนมาได้อย่างไร

โดยหลังจากนี้ขอประเมินและทบทวนว่าทิศทางพรรคหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร แนวทางการทำงานของตน เลือกทำงานกับพรรคการเมืองที่อุดมการณ์ตรงกัน แต่หากอุดมการณ์ไม่ตรงกัน ก็คงเป็นเรื่องของเราที่ต้องพิจารณาตนเอง ว่ายังสมควรที่จะทำงานกับพรรคต่อหรือไม่